Contrast

Als ondernemer ben ik me meer dan veel anderen bewust van de noodzaak van klantvriendelijkheid. Sommige ondernemers bezitten deze eigenschap, of beter gezegd dit talent, van nature. Bij anderen lijkt het kwartje maar moeilijk te vallen. Hoe verschillend de houdingen kunnen zijn, werd mij vandaag extra duidelijk door 2 totaal verschillende ervaringen binnen 20 minuten.

Ik loop de stomerij binnen om iets weg te brengen dat ik de volgende dag nodig heb. De eigenaar zucht als ik binnenkom en kijkt verstoord. Ik leg uit dat ik heb gebeld, en heb begrepen dat het mogelijk is dat ik het kledingstuk de volgende dag voor 12 uur kom halen. "Komt u hier voor het eerst?" blaft hij me toe. Ik antwoordt bevestigend. "Waar gaat nu normaal naar de stomerij?" vraagt hij nu. Ik zie het nut van deze vraag niet helemaal in, maar ben verder ook de rotste niet. "Nergens". "Dus u komt nooit bij de stomerij?" vraagt hij argwanend. "Nee" zeg ik. "U heeft geen wollen kleding, of andere kleding die niet gewassen mag worden?" "Nee, echt niet". Hij lijkt weinig overtuigd te zijn, maar neemt het kledingstuk toch maar in ontvangst, bromt "dat is dan 4 euro, morgen voor 12 uur klaar" en reageert verder niet als ik hem gedag zeg. Heel typisch.....

Net voordat ik naar de stomerij ging stond DHL aan de deur met een pakjevan ART. Of ik even 28,50 wilde betalen. Erg raar, want de verzendkosten zijn al betaald. Ik bel het bedrijf en leg uit wat er gebeurd is. De receptioniste noteert mijn telefoonnummer, en gaat het navragen. Binnen een half uur wordt ik teruggebeld door een vrolijke jongeman. Er is iets mis gegaan, en hij verontschuldigd zich. Het bedrag van 28,50 wordt vandaag nog overgemaakt. Verder vraagt hij nog of de bestelling verder wel in orde is en of ik er blij mee ben. Hij wenst me er veel plezier mee, maakt nogmaals zijn excuses en wenst me verder een fijne dag.

Apart. Het laatste bedrijf heeft een foutje gemaakt, het eerste niet. Toch heb ik een veel positiever gevoel aan mijn ervaring met ART overgehouden dan aan die bij de stomerij. Klantvriendelijkheid maakt het hele verschil.

Overvloed

Hebben jullie dat ook wel eens? Dat je bij een kennismaking het een en ander over jezelf vertelt en dat je dan bij jezelf denkt "jeetje, wat een enorm leuk leven heb ik toch eigenlijk!" of "tjonge, ik doe wel echt hele interessante dingen!". Mij overkomt het regelmatig en ik krijg er maar geen genoeg van :)

Dat gevoel heb ik eigenlijk steeds vaker. Ik heb namelijk heel weinig te klagen! En de kleine zorgenpuntjes die er dan zijn lijken ook steeds minder te worden. Als zelfstandige in de podiumkunsten heb ik alle reden om de toekomst met enig wantrouwen tegemoet te zien, maar toch gaat het zakelijk gezien beter dan ooit! Vandaag had ik een erg fijn gesprek bij een potentiele opdrachtgever. Als die klus doorgaat ben ik voorlopig verzekerd van werk en inkomsten. Alweer een zorg minder.

Ook op andere vlakken prijs ik me gelukkig; het contact met mijn vrienden wordt steeds hechter, ik krijg volop de kans om me artistiek en spiritueel te ontplooien en de liefde....tja....zucht...:) Ik geniet van alles wat er op mijn pad komt, spreek mijn dankbaarheid hardop uit en deel waar ik kan.

Vroeger dacht ik in dergelijke situaties vaak "het zal nu wel eens over zijn met al dat moois". Raar is dat eigenlijk. Alsof je maar recht hebt op een beperkte hoeveelheid geluk. Onzin natuurlijk: er is meer dan genoeg voor ons allemaal!

Of om met de woorden van Paulo Coelho te spreken "geluk is het enige dat vermenigvuldigt als je het deelt".

Geven en laten geven

Pas geleden kwam ik via via iemand online tegen waarmee ik ooit een poosje gemaild heb via een datingsite. Tot een afspraak is het nooit gekomen. Na het uitwisselen van prive-mailadressen ontpopte deze jongeman zich namelijk tot een ware eco-extremist. Kenmerk van extremisten is dat ze ervan overtuigd zijn dat hun mening de enige juiste is, en dat ze de rest van de wereld een gunst bewijzen door hen deze mening door de strot te duwen. Meerdere malen per dag ontving ik van hem bulkmails met daarin allerlei complottheorieen, manieren om energie te besparen en verzoeken tot het ondertekenen van petities. Toen ik (en de rest van zijn adressenboek) een mail ontving met de mededeling dat die week bij de Lidl biologische spaghetti in de aanbieding was voor 79 cent heb ik hem maar niet meer teruggemaild en zijn adres geblokkeerd.

Ik zie mezelf als iemand die bewust in het leven staat. Ik denk na over het effect van mijn daden op mijn omgeving (mens, dier en de aarde). Desondanks heb ik een gruwelijke hekel aan mensen die anderen hun overtuigingen opdringen. Ik realiseer me namelijk dat mijn manier slechts 1 van de vele is en zeer zeker niet de enige juiste.

Ik heb een wasdroger, ga met het vliegtuig met vakantie en eet regelmatig vlees. Aan de andere kant; ik heb geen auto, breng braaf mijn glas en papier weg en koop indien mogelijk biologische producten. Ik vind het belangrijk om tijd te investeren in mijn vrijwilligerswerk als buddy en ik ben bloeddonor, maar ik heb geen zin om op mijn vrije dag te gaan collecteren voor jantje beton.

Voor mij gaat het erom dat iemand nadenkt over wat hij aan de wereld brengt, en wat hij van de wereld krijgt. En of die twee met elkaar in balans zijn. De concrete vormgeving van die balans is ieders eigen verantwoordelijkheid.